SUMMARY IN POLISH & ENGLISH. FULL ARTICLE ONLY IN POLISH.
Evaluation of cardiovascular risk in patients that underwent sanatorium treatment for locomotor system disease
Mejer A.1, Durda A.2, Kozioróg M.1, Kowalski J.1
Medical University of Lodz, Poland, 1Department of Internal Diseases and Cardiologic Rehabilitation; 221th Military Hospital for Sanatorium Treatment in Busko-Zdroj, Poland, Prophylaxy Department
Cardiovascular diseases constitute major health problem in our country that leads to premature mortality and permanent disability.
The aim of our study was to evaluate risk of cardiovascular complications and cardiovascular mortality in patients that underwent sanatorium treatment for locomotor system disease.
Material and methods. Our study comprised 130 patients aged 32–84 years (62.4 ± 8.9). Interview and physical examination did not reveal cardiovascular diseases in participants of the study. Evaluation of cardiovascular risk was conducted by assessing pulse pressure (pp). Value pp > 63 mm Hg was defined as increased. Cardiovascular risk was estimated by SCORE Risk Charts. SCORE value ≥ 5% was defined as high probability of death form cardiovascular disease.
Results. Increased values of pp was found in 15% subjects that underwent sanatorium treatment for locomotor system disease. High and very high cardiovascular risk occurred more frequently in male patients that female patients (p < 0.05), low and moderate risk occurred more frequently in female than male patients (p < 0.05).
Conclusion. In majority of patients that underwent sanatorium treatment for locomotor system disease high cardiovascular risk was found. Pulse pressure and SCORE are simple methods for evaluation cardiovascular risk in patients that undergo sanatorium treatment. Before sanatorium treatment assessment and primary prophylaxis for cardiovascular events should be introduced.
Key words: cardiovascular risk, sanatorium treatment, primary prophylaxis
Pol. Merk. Lek., 2013, XXXIV, 200, 78
Ocena ryzyka sercowo-naczyniowego u chorych leczonych sanatoryjnie z powodu schorzeń narządu ruchu
Mejer A.1, Durda A.2, Kozioróg M.1, Kowalski J.1
Uniwersytet Medyczny w Łodzi: 1III Katedra Rehabilitacji z Kliniką Chorób Wewnętrznych i Rehabilitacji Kardiologicznej; 221. Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny w Busku-Zdroju, Oddział Leczniczo-Profilaktyczny
Choroby sercowo-naczyniowe stanowią główny problem zdrowotny w naszym kraju i są wiodącą przyczyną przedwczesnej umieralności i inwalidztwa w Polsce.
Celem podjętych badań była ocena ryzyka powikłań oraz zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych u osób leczonych sanatoryjnie z powodu schorzeń narządu ruchu.
Materiał i metody. Badaniami objęto 130 osób w wieku 32–84 lata (średnia 62,4 ± 8,9 lat). Na podstawie badania podmiotowego i przedmiotowego nie stwierdzono u nich choroby sercowo-naczyniowej. Oceny ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych dokonywano na podstawie wartości ciśnienia tętna (pp). Wartość pp > 63 mm Hg przyjęto za podwyższoną. Oceny ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych dokonywano na podstawie tablic SCORE. Wartość SCORE ≥ 5% przyjęto za wysokie ryzyko zgonu w ciągu 10 lat.
Wyniki. Podwyższone wartości pp stwierdzono u 15% pacjentów, a wartość SCORE ≥ 5% u 57% pacjentów korzystających z leczenia sanatoryjnego z powodu schorzeń narządu ruchu. Duże i bardzo duże ryzyko sercowo-naczyniowe występowało istotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet (p < 0,05), zaś małe i umiarkowane ryzyko sercowo-naczyniowe stwierdzono istotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn (p < 0,05).
Wnioski. U większości korzystających z leczenia sanatoryjnego z powodu schorzeń narządu ruchu występuje wysokie ryzyko sercowo- naczyniowe. Ciśnienie tętna oraz SCORE są prostą metodą oceny ryzyka sercowo-naczyniowego u osób kwalifikowanych i poddanych leczeniu sanatoryjnemu. Istnieje konieczność wczesnej identyfikacji osób o wysokim ryzyku sercowo-naczyniowym w celu zastosowania profilaktyki pierwotnej przed leczeniem sanatoryjnym.
Słowa kluczowe: ryzyko sercowo-naczyniowe, leczenie sanatoryjne, profilaktyka pierwotna
Pol. Merk. Lek., 2013, XXXIV, 200, 78
