SPIS TREŚCI 2013, Tom XXXIV, Nr 201, MARZEC/ CONTENTS 2013, Vol. XXXIV, No. 201, MARCH


strony / pages ENGLISH POLISH kup artykuł / buy article
161-164

SUMMARY IN POLISH & ENGLISH. FULL ARTICLE ONLY IN POLISH.

Variety of thrombotic thrombocytopenic purpura clinical course in Polish family members with ADAMTS 13 gene mutation


Hyla-Klekot L.1,2, Kucharska G.1, Słonka K.2

1Centrum of Paediatry and Oncology in Chorzow, Poland; 2Technical University of Opole, Poland; Institute of Physiotherapy, Faculty of Physical Education and Physiotherapy

The congenital form of thrombotic thrombocytopenic purpura (Upshaw-Schulman syndrom) is a result of genetically conditioned dysfunction of protease ADAMTS 13 enzyme which is responsible for von Wiellebrand factor multimer disintegration. The disease is inherited autosomally and recessively. The decrease of ADAMTS 13 activity results in intravascular clotting process activation with rapid lowering of platelet count, haemolytic anaemia, and occurence of schistocytes. Clinically, the disease is characterized by a range of symptoms such as severe jaundice in neonatal period, embolicthrombotic incidents of nervous system and progressive dysfunction of kidneys and other organs. Delaying diagnosis and hence administering of freshly frozen plasma leads to death. Molecular diagnosis allows for identification of genetical profile of the patient, and showing lowered enzyme activity is a basis for regular prophylactic plasma administration which is the protease donor. In our study we present members of a Polish family identified with ADAMTS 13 mutation. 52 old male with heterozygotic mutation of exon 29 (4143_4144insA) and in exon 19 (c2281G>A; Gly761Ser), experienced a few episodes of ischaemic stroke with ongoing neurological deficiency and developed chronic kidney disease. His 16-year old daughter with double homozygotic mutation in exon 29 (4143_4144insA) after severe episode of TTP at the age of 4 has been receiving plasma every 2 weeks for 12 years, which prevented her from other disorders. Target treatment introduced to clinical practice by means of ADAMTS 13 obtained by genetic recombination technology raises hopes.

Key words: thrombotic thrombocytopenic purpura, Upshaw-Schulman syndrom, protease ADAMTS 13, thrombocytopenia, chronic kidney disease

Pol. Merk. Lek., 2013, XXXIV, 201, 161

Różnorodność przebiegu klinicznego małopłytkowej plamicy zakrzepowej u członków polskiej rodziny z mutacją genu ADAMTS 13

Hyla-Klekot L.1,2, Kucharska G.1, Słonka K.2

1Chorzowskie Centrum Pediatrii i Onkologii w Chorzowie; 2Politechnika Opolska; Instytut Fizjoterapii, Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii

Wrodzona postać małopłytkowej plamicy zakrzepowej (zespół Upshawa-Schulmana) jest następstwem genetycznie uwarunkowanej dysfunkcji enzymu proteazy ADAMTS 13 odpowiadającej za dezintegrację multimerów czynnika von Willebranda. Choroba dziedziczy się autosomalnie recesywnie. Obniżenie aktywności proteazy ADAMTS 13 powoduje uaktywnienie procesu wykrzepiania śródnaczyniowego z gwałtownym obniżeniem liczby płytek, niedokrwistością hemolityczną i pojawieniem się schistocytów. Klinicznie, choroba obejmuje wiele objawów od ciężkiej żółtaczki w okresie noworodkowym, incydentów zatorowo-zakrzepowych układu nerwowego, postępującego upośledzenia funkcji nerek i innych narządów. Opóźnienie rozpoznania, a tym samym leczniczego podania świeżo mrożonego osocza, prowadzi do śmierci. Diagnostyka molekularna pozwala na identyfikację profilu genetycznego chorych, zaś wykazanie obniżonej aktywności enzymu jest podstawą do regularnego, profilaktycznego podawania osocza, będącego donorem tej proteazy. W pracy przedstawiono członków polskiej rodziny, u których stwierdzono mutację genu ADAMTS 13. 52-letni mężczyzna, z heterozygotyczną mutacją w eksonie 29. (4143_4144insA) i w eksonie 19. (c2281G>A; Gly761Ser), doświadczył kilku epizodów udaru niedokrwiennego z deficytem neurologicznym, a także przewlekłej choroby nerek. Jego 16-letnia córka z podwójnie homozygotyczną mutacją w eksonie 29. (4143_4144insA) po ciężkim epizodzie małopłytkowej plamicy zakrzepowej w 4. roku życia, od 12 lat otrzymuje co 14 dni osocze, co uchroniło ją przed wystąpieniem powikłań narządowych. Nadzieję budzi wprowadzenie do praktyki klinicznej leczenia celowanego za pomocą proteazy ADAMTS 13 pozyskanej techniką rekombinacji genetycznej.

Słowa kluczowe: zakrzepowa plamica małopłytkowa, zespół Upshawa- Schulmana, proteaza ADAMTS 13, małopłytkowość, przewlekła choroba nerek

Pol. Merk. Lek., 2013, XXXIV, 201, 161