SUMMARY IN POLISH & ENGLISH. FULL ARTICLE ONLY IN POLISH.
Amiodarone treatment and thyroid disorders
Łącka K.1, Frączek M.2
Medical University of Poznań, Poland: 1Department of Endocrinology, Metabolism and Internal Medicine; 2Student Scientific Society
Amiodarone is a benzofuranic iodine – rich antiarrhythmic drug used in the treatment of severe tachyarrhythmias, especially ventricular. Drug causes many adverse effects including thyroid disorders in 14–18% of patients: amiodarone induced thyrotoxicosis type I and type II (AIT I, AIT II) and amiodarone induced hypothyroidism (AIH). AIT occurs more frequently in geographical areas with low iodine intake, whereas AIH is more frequent in iodine-sufficient areas. AIH may appear both in normal thyroid gland and Hashimoto’s disease. AIT I occurs most often on the basis of Greave's disease or goiter. In contrast to AIT, AIH does not cause difficulties with diagnosis and treatment. In order to differentiate between AIT I and AIT II such methods as USG, CFDS, RAIU, MIBI and IL-6 are used. Increased vascularization showed in CFDS, increased MIBI uptake in scintigraphy, increased 131I uptake in RAIU in some cases are typical for AIT I. In opposition to AIT I , all this parameters are decreased in AIT II and it is possible that the level of serum IL-6 is increased. However, the usefulness of IL-6 is controversial. After diagnosis discontinuation of amiodarone should be taken into consideration. In addition, AIT I is preferably treated with methimazole and potassium perchlorate. AIT II is treated with glucocorticoids. In the case of unclear diagnosis and mixed types of AIT the combination of all foregoing drugs should be instituted. If the case is refractory, thyreidectomy should be taken into consideration, especially if a patient suffers from left ventricular systolic dysfunction. RIT – radioiodine therapy is also possible.
Key words: amiodarone treatment, thyroid dysfunction, AIH, AIT I, AIT II
Pol. Merk. Lek., 2013, XXXV, 205, 5
Leczenie amiodaronem a choroby tarczycy
Łącka K.1, Frączek M.2
Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu: 1Katedra Endokrynologii, Przemiany Materii i Chorób Wewnętrznych; 2Studenckie Towarzystwo Naukowe
Amiodaron jest bogatą w jod pochodną benzofuranu, stosowaną w leczeniu ciężkich tachyarytmii, zwłaszcza komorowych. Lek powoduje wiele działań niepożądanych, w tym takie zaburzenia funkcji tarczycy (u 14–18% leczonych nim), jak: nadczynność tarczycy (AIT) typu I i typu II oraz niedoczynność tarczycy (AIH). AIT częściej występuje na terenach o małej podaży jodu, natomiast AIH jest rozpoznawana głównie w regionach o wystarczającej jego podaży. Niedoczynność tarczycy może pojawić się zarówno w prawidłowym gruczole tarczowym, jak i w przebiegu autoimmunologicznego zapalenia tarczycy (choroba Hashimoto). Z kolei nadczynność typu I występuje najczęściej w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa lub wola guzkowego, natomiast typu II – w uprzednio zdrowym gruczole tarczowym. O ile diagnostyka i leczenie AIH nie przysparzają trudności (substytucja lewotyroksyną), o tyle terapia chorych na AIT jest nierzadko niezwykle trudna. Do różnicowania AIT I i AIT II można wykorzystać badanie: USG, CFDS, RAIU i MIBI oraz stężenia IL-6. AIT I charakteryzuje się wzmożonym unaczynieniem stwierdzanym w badaniu CFDS, zwiększonym wychwytem MIBI w badaniu scyntygraficznym tarczycy, i niekiedy zwiększoną ilością wychwytu jodu w badaniu RAIU. Natomiast w przebiegu AIT II wartości tych parametrów są mniejsze. Możliwe jest zwiększone stężenie IL-6 w surowicy, jednak obecnie kwestionuje się wartość diagnostyczną tego parametru. Leczenie nadczynności tarczycy będącej następstwem wprowadzenia amiodaronu polega na odstawieniu leku (jeśli jest to możliwe) oraz zastosowaniu tiamazolu w połączeniu z nadchloranem potasu w AIT I, glikokortykosteroidów zaś w terapii AIT II. W razie trudności diagnostycznych w rozpoznaniu typu AIT lub wystąpienia formy mieszanej należy podać wszystkie wymienione leki. W opornych przypadkach trzeba rozważyć tyreidektomię, po uprzednim przygotowaniu pacjenta za pomocą kwasu jopanowego. Postępowanie to jest zalecane szczególnie w przypadku współistnienia skurczowej niewydolności lewej komory serca. Możliwa jest również terapia radiojodem – RIT.
Słowa kluczowe: leczenie amiodaronem, zaburzenia czynności tarczycy, AIH, AIT I, AIT II
Pol. Merk. Lek., 2013, XXXV, 205, 5
