SPIS TREŚCI , Tom XLV, Nr 269, LISTOPAD/ CONTENTS , Vol. XLV, No. 269, NOVEMBER

SUMMARY IN POLISH & ENGLISH. FULL ARTICLE ONLY IN POLISH.

New possibilities for the newborn’s protection against vertical HBV trasmission – a case report

Karwowska K1, Wernik J2, Abdulgater A2.

1Nicolaus Copernicus University Collegium Medicum in Bydgoszcz, Poland; 2Tadeusz Browicz Hospital of Infectious Diseases, Bydgoszcz, Poland

The patient was diagnosed with chronic hepatitis B at 19 years old. Biochemical, serological and histopathological diagnostic processes were followed by pegylated interferon treatment. After 24 weeks of therapy treatment was discontinued due to pathological thyroid hormones values. The patient was diagnosed with Hashimoto’s thyroiditis and levothyroxine therapy initiated. Over the following two years, the patient was not under hepatology specialist care. She was admitted to the Clinic due to a high aminotransferase level and concomitant pruritus in the 32nd week of her first pregnancy. In the end the patient was diagnosed as having an exacerbation of chronic hepatitis B. After recognition of high HBV (hepatitis B virus) viremia, treatment with tenofovir was initiated. In the course of treatment the following were observed: HBeAg/anti-Hbe (antigen HBe/anti-HBe antibodies) seroconversion, decrease in viral load, biochemical normalization; and an improvement in clinical status of the patient was obtained. An elective caesarean section was performed in week 40; the new-born received 10 points on the Apgar scale. During the first hours of life, the passive-active immunoprophylaxis: immunoglobulin and the first dose of anti-HBV vaccine, were given to the new-born. Over long-term observation it was found that there was no vertical transmission of the hepatitis B virus to the child.

Key words: pregnancy, HBV, chemioprophylaxis, passive- active immunoprophylaxis

Pol Med J, 2018; XLV (269); 192–194

Nowe możliwości ochrony noworodka przed wertykalnym zakażeniem HBV – opis przypadku

Karwowska K1, Wernik J2, Abdulgater A2.

1Wydział Lekarski Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Klinika Chorób Zakaźnych i Hepatologii; 2Wojewódzki Szpital Obserwacyjno-Zakaźny im. T. Browicza w Bydgoszczy

U chorej w 19 roku życia rozpoznano przewlekłe zapalenie wątroby typu B. Po przeprowadzonej diagnostyce biochemicznej, serologicznej oraz histopatologicznej podjęto decyzję o leczeniu interferonem pegylowanym. Po 24 tygodniu terapię przerwano ze względu na patologiczne wartości hormonów tarczycy, wskazujące na chorobę Hashimoto, co spowodowało konieczność podania lewotyroksyny. Przez 2 kolejne lata chora nie była pod opieka hepatologa. W 32 tygodniu pierwszej ciąży została przyjęta do Kliniki z powodu wysokiej aktywności aminotransferazy alaninowej oraz towarzyszącego świądu skóry. Rozpoznano zaostrzenie przewlekłego zapalenia wątroby typu B, a po stwierdzeniu wysokiego poziomu wiremii HBV (hepatitis B virus) rozpoczęto leczenie tenofowirem. W dalszej obserwacji uzyskano serokonwersję w układzie HBeAg/anty-Hbe (antygen HBe/anty-HBe przeciwciała), obniżenie ładunku wirusowego, normalizację aktywności biochemicznej i poprawę stanu klinicznego chorej. W 40 tygodniu ciąży przeprowadzono selektywne cięcie cesarskie, a noworodek otrzymał 10 punktów w skali Apgar. W pierwszych godzinach życia zastosowano profilaktykę bierno-czynną: immunoglobulinę anty-HBs i pierwszą dawkę szczepionki p/wzw B. W dalszej obserwacji wykluczono u dziecka zakażenie wirusowym zapaleniem wątroby typu B.

Słowa kluczowe: ciąża, HBV, chemioprofilaktyka, profilaktyka czynno- bierna

Pol Merkur Lekarski, 2018; XLV (269); 192–194