Poniższe książki stanowią pozycje archiwalne 1994 – 2005 wydawnictwa Medpress i nie są dostępne w sprzedaży.

 

BEZPIECZNA I RACJONALNA GLIKOKORTYKOSTEROIDOTERAPIA WZIEWNA U DZIECI I MŁODZIEŻY

pod redakcją prof. dr hab. med. RYSZARDA KURZAWY (Warszawa, 2005)

 

Autorzy:

Dr med. Małgorzata Bartkowiak-Emeryk (Lublin),
Dr hab. med. Anna Bręborowicz (Poznań),
Dr med. Zbigniew Doniec (Rabka Zdrój),
Dr hab. med. Marek Kulus (Warszawa),
Prof. dr hab. med. Ryszard Kurzawa (Rabka Zdrój),
Dr hab. med. Henryk Mazurek (Rabka Zdrój),
Dr med. Marek Niedziela (Poznań),
Prof. dr hab. med. Krystyna Pierzchała – Koziec (Kraków)

 

Przedmowa

Astma oskrzelowa, której częstość w sposób widoczny zwiększała się przez ostatnie kilkadziesiąt lat, stała się nie tylko problemem zdrowotnym, ale także społecznym, a w wielu przypad­kach również socjalnym. Holistyczne spojrzenie na zagadnienia związane z tą chorobą, rozpa­trywanie ich zarówno w wymiarze jednostkowym (upośledzenie jakości życia chorych), jak i szerszym (wpływ na kształtowanie się wskaźników chorobowości i umieralności) pozwala skoncentrować uwagę na najbardziej efektywnych sposobach leczenia.

W ciągu ostatnich kilkunastu lat dokonał się istotny postęp w zrozumieniu patogenezy ast­my, co zaowocowało większą skutecznością jej leczenia. U podstaw patogenezy tej choroby leży przewlekły proces zapalny, w którym istotną rolę pełnią zarówno miejscowe komórki układu oddechowego, jak i liczne komórki napływające do miejsca reakcji pod wpływem czynników chemotaktycznych, takie jak limfocyty, eozynofile, bazofile, monocyty, neutrofile i płytki krwi. Występowanie w astmie procesu zapalnego zostało potwierdzone w badaniach histopatologicz­nych u dorosłych i dzieci oraz w badaniach szerokiego spektrum mediatorów i czynników działających prozapalnie, uzyskanych z materiału z popłuczyn oskrzelowo-pęcherzykowych (bron­choalveolar lavage, BAL).

Niekontrolowany proces zapalny może prowadzić do zmian strukturalnych w drogach oddecho­wych, często nieodwracalnych. Jak wykazano już przed dziesięciu laty zarówno w odniesieniu do dzieci, jak i dorosłych, wczesna interwencja i skuteczne leczenie przeciwzapalne z zastosowa­niem glikokortykosteroidów wziewnych (GKSw) może temu procesowi zapobiec.

Złożony patomechanizm astmy oskrzelowej wymaga szerokiego kompleksowego postępowania leczniczego. Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy, największe znaczenie ma stosowa­nie leków o działaniu przeciwzapalnym, wśród których GKSw są uważane za najskuteczniej­sze w terapii przewlekłej astmy oskrzelowej.

Zasada stopniowanego leczenia farmakologicznego astmy zakłada, ze zakres interwencji farmakologicznej zwiększa się wraz ze stopniem ciężkości przebiegu klinicznego choroby Tak więc w zależności od potrzeb stosuje się małe, średnie lub duże dawki GKSw, a także dodaje się inne leki: długodziałające (ß2-mimetyki, leki przeciwleukotrienowe i metyloksantyny o przedłużonym działaniu.

Cechy farmakokinetyczne różnych GKSw powodują, iż krzywa obrazująca zależność reakcji organizmu od dawki po osiągnięciu określonej dla danego preparatu wartości maksymalnej ma przebieg stosunkowo plaski, co oznacza, ze dalsze zwiększanie dawki nie zwiększa istotnie efektu klinicznego, a jedynie może nasilać działania niepożądane.

Coraz powszechniejsze stosowanie GKSw w leczeniu astmy zwróciło uwagę na możliwe ogól­noustrojowe działania uboczne tych leków, miedzy innymi na ich wpływ na czynność kory nadnerczy, metabolizm kostny i gęstość mineralną kości oraz wzrost dzieci, a także na ich możliwy wpływ na neuropeptydy i hormony utrzymującą homeostazą organizmu.

Niniejsza książka jest pierwszym polskim, w miarę możliwości kompleksowym, opracowa­niem poświeconym problemowi bezpiecznej i racjonalnej glikokortykosteroidoterapii wziewnej u dzieci i młodzieży Do jej napisania pod moją redakcją zaprosiłem grono wybitnych specjali­stów w dziedzinie alergologii i pneumonologii dziecięcej, doskonałych znawców tematu.

Oddając te monografię w ręce lekarzy, zwłaszcza rodzinnych, a także lekarzy specjalistów i specjalizujących się w zakresie alergologii, pneumonologii i pediatrii, mam nadzieję, że spotka się ona z żywym zainteresowaniem, a przede wszystkim okaże się pomocna w prawidłowym leczeniu astmy i alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa u dzieci i młodzieży

prof. dr hab. med. Ryszard Kurzawa, Rabka Zdrój, grudzień 2004

POSTĘPY W ROZPOZNAWANIU I LECZENIU PRZEWLEKŁYCH ZAPALEŃ UKŁADU ODDECHOWEGO

pod redakcją prof. dr hab. med. Józefa Hałasy (Warszawa, 1999)

118 stron

 

Zapalenia dróg oddechowych infekcyjne i alergiczne należą do najczęstszych chorób. Postęp w ich rozpoznawaniu i leczeniu dokonuje się ciągle, jednak nie nadąża za oczekiwaniami, jakie rodzi rozwój medycyny w innych dziedzinach. Sytuacja ta wymusza nieustanne prowadzenie badań i obserwacji, wymianę myśli i doświadczeń oraz przekazywanie udoskonalonej wiedzy o złożonej problematyce zapalenia dróg oddechowych lekarzom praktykom. Temu celowi służy zbiór prac zamieszczonych w tej książce.

NADREAKTYWNOŚĆ OSKRZELI – PATOFIZJOLOGIA I KLINIKA

pod redakcją prof. dr hab. med. Tadeusza Płusy i dr hab. med. Kariny Jahnz-Różyk (Warszawa, 2000)

 

Nadreaktywność oskrzeli jest głównym objawem chorób układu oddechowego przebiegających z obturacją dróg oddechowych. Niniejsza monografia ukazuje patomechanizm tego zjawiska, możliwości jego rozpoznawania i leczenia, uwzględniając najnowsze osiągnięcia nauki w tej dziedzinie.

W poszczególnych rozdziałach przedstawiono mechanizmy immunobiochemiczne prowadzące do nadreaktywności oskrzeli i odpowiedzialne za stopień jej nasilenia w astmie oskrzelowej, przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc, a także w innych stanach patologicznych, którym towarzyszy zwykle nadreaktywność oskrzeli. Autorzy adresują tę książkę do lekarzy wszystkich specjalności z nadzieją, że opisane w niej współczesne możliwości kontrolowania nadreaktywności oskrzeli okażą się przydatne w ich codziennej praktyce lekarskiej.

POSTĘPY W PNEUMONOLOGII

pod redakcją prof. dr hab. med. Tadeusza Płusy (Warszawa, 1994)

281 stron

 

Kolejna monografia z serii „Postępy w…” przedstawia współczesne problemy diagnostyczne i terapeutyczne w klinice chorób płuc. Ze względu na częstość patologii układu oddechowego kierowana jest nie tylko do specjalistów pneumonologów i ftyzjatrów, ale również do lekarzy innych specjalności

POSTĘPY W AEROZOLOTERAPII

pod redakcją prof. dr hab. med. Tadeusza Płusy (Warszawa, 1996)

158 stron

 

Zgodnie z raportem naukowym Międzynarodowego Zespołu ds. Zmian Klimatu, powołanego przez ONZ, w skład którego weszło 1500 ekspertów z 60 krajów świata, nie jest możliwe aby ocieplenie rejestrowane w XX wieku było spowodowane wyłącznie przyczynami naturalnymi. Decydującego dowodu dostarczyła poprawka wprowadzona do krytykowanych symulacji komputerowych. Uwzględniła ona problem emisji aerozoli pochodzących z kosmetyków i leków.

Podjęty zakaz wytwarzania leków wziewnych z nośnikiem freonowym od 1997 r. nakazuje, aby zapoznać się ze współczesnymi problemami aerozoloterapii. Miejsce tej grupy leków zostało już w pełni ustalone w klinice chorób układu oddechowego. Przedstawiana Państwu kolejna pozycja z serii „Postępy w…”proponuje tym razem współczesną ocenę znanych w zasadzie problemów, związanych ze stosowaniem, skutecznością i powikłaniami przy podawaniu preparatów farmaceutycznych drogą wziewną.

Sądzimy, że przedstawiona Państwu wiedza zainteresuje zarówno specjalistów alergologów i pnemonologów, jak też lekarzy praktyków z innych dziedzin medycyny.

POSTĘPY W ALERGOLOGII – II

pod redakcją prof. dr hab. med. Tadeusza Płusy (Warszawa,1997)

286 stron

 

Kolejna pozycja z cyklu „Postępy w…” została ponownie poświęcona współczesnym problemom alergologicznym. Dokonujący się postęp w naukach podstawowych umożliwia pełniejsze zrozumienie patomechanizmów przemian prowadzących do objawów klinicznych, a także racjonalnie uzasadnia wybór optymalnej metody leczenia. Zawarte w monografii współczesne informacje z zakresu rozpoznawania i leczenia chorób alergicznych mogą być przydatne w pracy lekarza każdej specjalności.

ZAPALENIE PŁUC – AKTUALNE PROBLEMY KLINICZNE

pod redakcją prof. dr hab. med. Tadeusza Płusy (Warszawa, 1998)

241 stron

 

Postęp w zakresie możliwości diagnostycznych zakażeń układu oddechowego oraz coraz szersza wiedza w zakresie epidemiologii i terapii empirycznej skutecznie zmniejszają zagrożenie życia stwarzane przez zapalenia płuc. Jednak fakt, że zapalenie płuc najczęściej dotyczą one ludzi starych, obciążonych innymi przewlekłymi chorobami, a także pojawienie się nowych, możliwych obecnie do rozpoznania, patogenów i narastająca oporność bakterii na nowe generacje antybiotyków powoduje, że jest to nadal aktualny problem kliniczny.
Konsekwencją tego jest opracowanie nowych wytycznych i zaleceń, dotyczących szybkiego rozpoznawania i leczenia empirycznego chorych. Powstały nowe podziały choroby, uwzględniające ciężkość ich przebiegu i możliwość skutecznego leczenia.
Mamy nadzieję, że oferowane Państwu opracowanie starego, ale ciągle aktualnego problemu klinicznego, ułatwi kontrolowanie poprawności przebiegu choroby w codziennej praktyce lekarskiej. Dlatego książkę tę adresujemy nie tylko do lekarzy praktyków i pneumonologów, ale również do lekarzy innych specjalności, aby każdy chory z podejrzeniem o zapalenie płuc mógł być poddany kompetentnej obserwacji.

IMMUNOTERAPIA CHORÓB UKŁADU ODDECHOWEGO

pod redakcją prof. dr hab. med. Tadeusza Płusy (Warszawa, 2000)

 

Wzajemne zależności między światem zewnętrznym a wnętrzem organizmu ludzkiego wynikają ze sprawności mechanizmów obronnych. Możliwość kontrolowania przebiegu tych zjawisk staje się coraz bardziej realna przy zastosowaniu najnowszych technik i metod.

W patologii układu oddechowego zapalenie stanowi główny problem diagnostyczny i terapeutyczny. Wzajemne powiązanie złożonych reakcji obronnych z naturalnymi odruchami kształtuje wiele objawów chorobowych. Gdy do tego dodać wiedzę z zakresu genetyki, oczywista się staje skala trudności i złożoność omawianego problemu.

Współczesna farmakologia wciąż dostarcza coraz to nowsze preparaty, które dają możliwość kontrolowania przebiegu zapalenia, jego modulowania i hamowania na poszczególnych etapach przemian. Z jednej strony są to antybiotyki, z drugiej zaś inne preparaty, o odmiennym w zasadzie kierunku działania. Ich łączny efekt kliniczny prowadzi do eliminacji objawów chorobowych, u podstawy czego leży zahamowanie reakcji zapalnej.

Współczesne spojrzenie na zachodzące przemiany w zakresie farmakologii i immunologii wskazuje na zasadność wykorzystania immunoterapii w jej różnych postaciach. W wielu elementach jest to dziedzina nadal dyskusyjna. Jednakże istnieją dane wskazujące niezbicie na możliwość uzyskiwania korzystnych wyników przy dobrze dobranej i właściwie prowadzonej immunoterapii.

Mamy nadzieję, że w niniejszej monografii, przygotowanej przez najznakomitszych ekspertów z zakresu immunologii, alergologii i pneumonologii, znajdziecie Państwo wyjaśnienie i uporządkowanie współczesnego stanu wiedzy z zakresu zapalenia i reakcji immunologicznych w patologii układu oddechowego.

ZAPALENIE – PATOFIZJOLOGIA I KLINIKA

pod redakcją prof. dr hab. med. Henryka Tchórzewskiego (Warszawa, 1998)

269 stron

 

Zapalenie jest interdyscyplinarnym problemem medycyny i biologii. Jako proces fizjologiczny jest reakcją ustroju na różne ponadprogramowe bodźce, głównie pochodzenia zakaźnego bądź immunologicznego.
Do zrozumienia jego skomplikowanych zjawisk niezbędna stała się współpraca specjalistów z wielu dziedzin, poczynając od nauk morfologicznych, a na biologii molekularnej kończąc. Celem monografii jest przekazania najnowszej wiedzy teoretycznej na temat zapalenia wraz z omówieniem niektórych najistotniejszych problemów klinicznych.
Poszczególne rozdziały zostały opracowane przez autorów, którzy posiadają oryginalny dorobek w danej dziedzinie i dzięki temu byli w stanie krytycznie uporządkować wiedzę i dokonać niezbędnych skrótów.
Autorzy starali się przedstawić omówione zagadnienia w taki sposób, aby książka była użyteczna dla lekarzy doskonalących się w głównych specjalnościach.

POSTĘPY W LECZENIU CHORYCH NA ASTMĘ OSKRZELOWĄ

pod redakcją prof. dr hab. med. Tadeusza Płusy (Warszawa, 1999)

204 strony

 

Zmiany w leczeniu astmy oskrzelowej wynikają z lepszego poznania patomechanizmu tej choroby oraz z nowych możliwości kontrolowania zapalenia alergicznego. Tym zagadnieniom poświęcony jest niniejszy tom „Postępów…”. Zdajemy sobie sprawę, że tylko pełna informacja dostarczona przez specjalistów może stanowić podstawę do wdrażania nowych metod i leków, zapobiegających powikłaniom choroby. Mamy nadzieję, że monografia ta będzie pomocna w pracy zarówno lekarzy praktyków, jak i specjalistów zajmujących się leczeniem chorych na astmę oskrzelową.