SUMMARY IN POLISH & ENGLISH. FULL ARTICLE ONLY IN POLISH.

Current view on chloroquine derivative treatment from rheumatologist perspective and possible ocular side effects

Pawlak-Buś K1,2, Gaca-Wysocka M3,4, Grzybowski A3,4, Leszczyński P1,2.

1Department of Rheumatology and Rehabilitation, Laboratory of Metabolic Bone Diseases and Tissue, Medical University, Poznan; 2Department of Rheumatology and Osteoporosis Hospital, Poznan; 3Department of Ophthalmology, Hospital, Poznan; 4Department of Ophthalmology, University of Warmia and Mazury in Olsztyn

Anti-malarial drugs specifically hydroxychloroquine (HCQ) or chloroquine (CQ) are very effective in treating and preventing the symptoms of systemic lupus erythematosus and other connective tissue diseases. These medications have shown to improve joint and muscle pain and arthritis, skin rashes, fatique, fever and also to control systemic signs of lupus as pericarditis or pleuritis. Shortterm and long-term treatment reduce cholesterol and have anti-platelet effect with decreasing risk of cardiovascular disease. The lupus patients on anti-malarials have also lower risk of cumulative organ damage due to reduce the amount of steroids. They may help to decrease lupus flares, mortality and are the key to controlling lupus long term outcome. Some lupus patients should be on anti-malarials for the rest of their life. For this reason, the key question is weather these drugs are absolutely safe and can be long term used in all lupus patients as a background therapy? Potential non-specific side effects occur very rare and are usually minor and last for short period. The major concerns are retinal deposits damage which could be potential reversible especially during hydroxychloroquine treatment. Nevertheless, ophthalmologist examination is still needed before starting to take HCQ or CQ and at to follow-up visits every 6-12 months. In conclusion it seems that anti-malarials are safe and have more clinical benefits than risks and from rheumatologist point of view should be more widely use in all lupus patients.

Key words: anti-malarial drugs, systemic lupus erythematosus, treatment, side effects

Pol Med J, 2016; XL (237); 202–206

Współczesne spojrzenie na leczenie pochodnymi chlorochiny z perspektywy reumatologa a możliwe powikłania okulistyczne

Pawlak-Buś K1,2, Gaca-Wysocka M3,4, Grzybowski A3,4, Leszczyński P1,2.

1Klinika Reumatologii i Rehabilitacji, Pracownia Chorób Metabolicznych Kości i Tkanki Łącznej, Uniwersytet Medyczny, Poznań; 2Oddział Reumatologii i Osteoporozy, Szpital im. Józefa Strusia, Poznań; 3Oddział Okulistyki, Szpital im. Józefa Strusia, Poznań; 4Katedra Okulistyki, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Olsztyn

Leki antymalaryczne, a w szczególności hydoxychlorochina (HCQ) i chlorochina (CQ) są bardzo efektywne w leczeniu i w profilaktyce objawów tocznia układowego rumieniowatego oraz innych chorób układowych tkanki łącznej. Ich stosowanie zmniejsza bóle stawowe i mięśniowe, zapalenie stawów, zmiany skórne, zmęczenie ale także kontroluje objawy systemowe choroby takie jak zapalenie osierdzia lub opłucnej. Podawanie krótko i długotrwałe obniża poziom cholesterolu, wywołuje efekt przeciwpłytkowy zmniejszając ryzyko choroby sercowo-naczyniowej. Pacjenci chorzy na toczeń układowy i stosujący leczenie przeciwmalaryczne mają niższe kumulacyjne ryzyko uszkodzeń narządowych związanych ze zmniejszeniem dawkowania kortykosteroidów. Leki przeciwmalaryczne obniżają liczbę zaostrzeń choroby, zmniejszają umieralność i są podstawą kontrolowania objawów tocznia. Cześć pacjentów powinna je stosować do końca swojego życia. Z tego powodu kluczowym pytaniem jest to czy leki te są absolutnie bezpieczne i czy mogę być stosowane długotrwale jako terapia bazowa u pacjentów z toczniem układowym? Potencjalne objawy uboczne pojawiają się bardzo rzadko i trwają krótko. Główną obawą jest uszkodzenie siatkówki związane z możliwym odkładaniem się w niej depozytów leku, które może być odwracalne szczególnie przy stosowaniu hydoxychlorochiny. Nie mniej badanie okulistyczne jest wymagane na początku terapii i po 6-12 miesiącach leczenia. W podsumowaniu należy stwierdzić, że leki przeciwmalaryczne są bezpieczne, a ich stosowanie przynosi więcej klinicznych korzyści niż ryzyka. Z punktu widzenia reumatologa powinny być zatem szerzej stosowane u wszystkich pacjentów z toczniem układowym.

Słowa kluczowe: leki antymalaryczne, toczeń układowy, leczenie, objawy uboczne

Pol Merkur Lekarski, 2016; XL (237); 202–206